William Shakespeare

William Shakespeare schreef 126 sonnetten voor een mooie (blonde) jongeman, ook wel aangeduid als de vriend, en 26 sonnetten voor een ‘donkere dame’, ook vaak de minnares genoemd. Deze gedichten behoren tot de meest persoonlijke teksten van Shakespeare. Ze gaan over de liefde en alles wat daarbij hoort. Over de vroege verbijstering van verliefdheid, de bewondering voor het mooie uiterlijk van de geliefde, het gevoel dat die ander alles voor je is, het gemis bij tijdelijke afwezigheid. Het gaat over lust en seksuele concurrentie, schuldgevoelens over de toen verboden homoseksualiteit, over terechte of onterechte jaloezie, wispelturigheid, de verbittering over het bedrog van overspel, het leeftijdsverschil en het ouder worden, verdriet bij het idee van dood en verlies.

De sonnetten behoren tot de mooiste liefdespoëzie. Ze weten ons na al die jaren (de oudst bekende publicatie is van 1609) nog steeds te raken.

Deze vrije vertaling laat de strenge sonnetvorm met rijmschema en metrum los en probeert zo eenvoudig mogelijk de bedoeling van de tekst in hedendaags Nederlands (maar wel in poëzie) weer te geven.

Hieronder vind je het voorwoord en enkele voorbeelden van de sonnetten (in origineel en vertaling).

De bundel met tweetalige uitgave en toelichtingen is te bestellen bij alle boekhandels en webwinkels.

ISBN 9789464480733

Winkelprijs € 17,-

Bestellen: bij BraveNewBooks, bij Libris, bij Bruna, bij BOL.com

'Marien de Bruijn heeft in zijn nieuwe vertaling van de 154 sonnetten ervoor gekozen om rijm, metrum en regellengte los te laten, zodat hij zich ten volle kon richten op de inhoud. Het is een keuze die ik kan waarderen.' schrijft Jan de Jong in zijn recensie in Tzum

'Engeland beschouwt zichzelf als de absolute elite op vele terreinen. Het bezat ’s werelds grootste gemenebest, ziet zichzelf als bakermat van het moderne voetbal en heeft volgens The Observer ook nog eens de ‘funniest man that ever lived’ aan boord: Ricky Gervais. Bovendien mag Duitsland dan wel het land van de Dichter und Denker zijn, Engeland heeft qua literaire invloed meer dan genoeg aan één meester. William Shakespeares hoogdravende, alom geprezen en gelezen sonnetten zijn uiteraard al vaak vertaald, ook in het Nederlands.

In De liefdesavonturen van Willy the Shake kiest vertaler Marien de Bruijn eerder voor toegankelijkheid en eenduidigheid dan grandeur en semantische rijkdom. De titel is veelzeggend. De Bruijn, eveneens schrijver van het vuistdikke Met zijn grote gonzende hoofd, hanteert het vrije vers om Shakespeare naar het Nederlands over te zetten. En hoewel vele puristen deze ontheiliging De Bruijn zullen verwijten, kunnen ze er maar beter de humor van inzien. Zit de kracht van Engelse humor namelijk niet in de zelfspot?'

schreef Daan Lameijer in Oogst week 3 2023 van Literair Nederland